Dierenkliniek Sanimalia +32 11 28 46 00
Dierenkliniek Sanimalia Gouverneur Verwilghensingel +32 11 28 46 00

Naast onze hoeve in Diepenbeek, hebben we een nieuwe vestiging in Hasselt op de Gouverneur Verwilghensingel 30.  We merkten dat onze klanten te lang moesten wachten om een afspraak te kunnen krijgen.  Deze nieuwe vestiging zorgt ervoor dat we ons team kunnen uitbreiden en dus betere en snellere service in het vooruitzicht kunnen stellen. Onze kennis en ervaring wordt dan verdeeld over de twee vestigingen.  Onder 'Ons team' kan je ook onze nieuwe talenten bekijken.
 

Om een afspraak te maken blijven de communicatiewegen als vanouds.  Onze assistentes zullen samen met u bekijken op welke locatie u best geholpen kan worden.

Diagnostiek

Onze diagnostische diensten

Diagnostiek

Onze diagnostische diensten

CT-scan onderzoek
Radiografie
  • Laparoscopische bioptname
  • Cytologie
  • DNAB - Dunne Naald Aspiratie Biopt
  • Officiële röntgenfoto's
  • Echografie
  • Bloedanalyse
  • ACTH-stimulatietest
  • LDDT - Low Dose Dex Test
  • Urineonderzoek
  • Dorstproef
  • Allergietesten
  • Arthroscopie
  • Endoscopie van maag en darmen
  • Bronchoscopie
  • Rhinoscopie

Laparoscopische bioptname

Na intensieve trainingen in binnen- en buitenland, bieden wij tegenwoordig ook laparoscopische ingrepen aan. Graag leggen wij u even uit wat dit precies inhoud.

Dankzij investeringen in de nieuwste technische middelen kunnen wij ingrepen uitvoeren zonder de buikholte volledig open te maken. Dit heeft de volgende voordelen:

  1. De dieren zijn na de klassieke open operatie (postoperatief) minder actief dan na de laparoscopische ingreep.
  2. De insnijdingen die moeten gemaakt worden zijn erg klein tov de klassieke insnijding. Hierdoor behalen we ook een sneller herstelproces.
  3. Er is minder kans op bacteriële infectie (Rothuizen, 1985).
  4. Minder belasting  van het metabolisme, de nieren en longen, motiliteit van de darmen en immuunstelsel. (Bessler et. al, 1994)

Honden tussen 5 kg en 40 kg halen het meeste voordeel uit deze techniek.

Aangezien er meer materiaal en kennis nodig is, reiniging en desinfectie van meer materiaal, ligt de prijs wel hoger.

De mogelijkheid bestaat dat we de buikholte alsnog moeten openen als er bijvoorbeeld:

  • Een bloeding is die we laparoscopisch niet onder controle krijgen
  • Technische problemen zijn.

Cytologie

Het  direct microscopisch onderzoek van cellen uit abnormale organen en allerhande tumoren wordt onmiddellijk uitgevoerd terwijl u wacht. Dit doen we meermaals dagelijks voor de beoordeling van huidaandoeningen, puncties van knobbeltjes, oorontstekingen, maar ook puncties van inwendige organen (zoals lever, inwendige tumoren) etc. De cellen die u bijvoorbeeld op de afbeelding ziet zijn afkomstig van een mastceltumor/mastocytoma.

Onze dierenartsen, onder impuls van Dr. Luc Nagels, hebben zich bekwaamd in deze techniek.
Hierdoor zijn ze in staat om vrijwel meteen een idee te hebben van de aard van de aandoening.

DNAB - Dunne Naald Aspiratie Biopt

Een ‘dunne-naald-aspiratiebiopt’ is een onderzoek dat we vaak doen bij knobbeltjes of gezwellen in de huid.

Dikwijls zijn knobbeltjes in of op de huid onschuldige talgklier- of vetbultjes. Maar zelfs als dierenarts kunnen we niet altijd het verschil zien of voelen. Om te weten of zo'n bultje goed- of kwaadaardig is, kan er dan een DNAB genomen worden.

De dierenarts zal met een dunne naald in het bultje prikken en een aantal cellen opzuigen in de naald van een spuit (aspiratie). Meestal voelt het dier de prik niet en is dit een snel en pijnloos onderzoek. Er bestaat ook geen risico dat een eventuele tumor op deze manier kan uitzaaien.

De dierenarts zal onmiddellijk de cellen op een draagglaasje aanbrengen en een kleuring maken. Daarna worden de cellen onder de microscoop geïnterpreteerd (cytologie). Op basis van dit cytologisch onderzoek zal de dierenarts bepalen of het om een cyste, een ontstekingsproces of een tumor gaat. Vaak zien we dan ook al of de tumor goed- of kwaadaardige kenmerken heeft. Het gehele onderzoek gebeurt in onze praktijk zelf terwijl u erbij bent. We bespreken samen het resultaat en bepalen het verdere beleid.

Bij een DNAB moeten we het uiteraard stellen met een relatief klein aantal cellen, die vaak los van elkaar liggen. Dat maakt het moeilijker om te interpreteren als een volledig stukje weefsel.

Bij twijfel, of ter bevestiging bij belangrijke aandoeningen, kunnen we in tweede instantie een biopt nemen (een stukje weefsel waarin de onderlinge architectuur van de cellen bewaard blijft). Op dat biopt wordt in een extern labo dan een histologisch onderzoek gedaan. Dit duurt uiteraard langer, is duurder, maar levert ook extra informatie op. We bespreken samen met u of we dit zinvol vinden.

Een DNAB kan ook gebruikt worden voor cytologisch onderzoek van inwendige organen (vb. lever, milt,...). Deze punctie wordt dan steeds gedaan onder echobegeleiding. De dieren worden daar soms wat voor gekalmeerd.

Wanneer een DNAB een diagnose oplevert over een inwendig orgaan, dan hebben we op een snelle en zeer weinig invasieve manier (geen operatie), toch veel informatie verzameld.

Het te volgen beleid voor uw dier kan dan verder bepaald worden.

Officiële röntgenfoto's

Heupdyplasie is een erfelijke aandoening van het heupgewricht. Het kan leiden tot het vormen van arthrose, kreupelheid en/of een heupluxatie. Daarom is het voor vele rassen verplicht om hen te laten testen vooraleer ze in de fok worden toegelaten.

De hond krijgt een lichte verdoving, waarna de foto's volgens specifieke richtlijnen worden genomen. Deze moeten opgestuurd worden naar de HD commissie voor beoordeling.

De rassen waarbij officiële HD-foto's vereist zijn voor de fok zijn:

De commissie beoordeelt dan op basis van deze foto's welke graad uw hond krijgt.

Honden met A of B mogen gebruikt worden voor de fok.
Honden met C mogen gebruikt worden op voorwaarde dat ze gepaard worden met een hond met A-resultaat.
Honden met D of E zijn verboden voor de fok.

Een HD-foto ziet er als volgt uit:

Bij sommige rassen moeten ook de schouders (SD) en de ellebogen (ED) gecontroleerd worden...

Echografie

Echografie is een onderzoekstechniek, die de laatste jaren enorm aan populariteit heeft toegenomen. Deze techniek laat ons toe om bij wijze van spreken IN het orgaan te gaan kijken. Het staat ons toe om organen zoals baarmoeder, lever, prostaat, nieren te beoordelen. Vaak wordt het orgaan aangeprikt onder echobegeleiding om zo de cellen microscopisch te kunnen beoordelen. Uiteraard wordt dit toestel ook gebruikt voor drachtdiagnose.

Voor een echografie van het hart kan u bij onze Dr. Tom Hendrickx terecht.

Bloedanalyse

Net zoals bij mensen is het soms nodig om het bloed van uw hond te laten controleren. Het kan hier gewoon gaan om de seniorencheck of het kan zijn dat uw dier ziek is. Zo kunnen we onderliggende processen opsporen.

Wij hebben geïnvesteerd in een eigen laboratorium waardoor we vele bloedonderzoeken zelf kunnen doen. Hierdoor hoeft u vaak maar 10-15 minuten te wachten op het resultaat.

Voor sommige bloedanalyses moet uw dier nuchter zijn. Dit wil zeggen dat hij/zij twaalf uur niet gegeten mag hebben, drinken mag wel. Vraag dus altijd even aan de dierenarts(assistent) waar u de afspraak mee maakt of dit nodig is.

Na het nemen van een bloedstaal, worden de nodige handelingen uitgevoerd zodat het bloed door onze toestellen kan worden onderzocht. De analyse gebeurt volautomatisch.

Dankzij deze toestellen kunnen we vaak tijdens het consult al vaststellen of er sprake is van zaken zoals suikerziekte, leverfalen, nierfalen, infecties en meer.

We kunnen direct de resultaten met u bespreken en onmiddellijk de juiste behandeling instellen.
Zo streven we ernaar de beste zorg te bieden voor uw dier.

ACTH-stimulatietest

ACTH is de afkorting van adrenocorticotroop hormoon of bijnierschors stimulerend hormoon. Het wordt gemaakt in de hypofyse en heeft een effect op de activiteit van de bijnierschors (adreno – cortex).

Waarom?

Met de ACTH stimulatie test kunnen we de activiteit van de bijnierschors meten. Dit is belangrijk bij twee aandoeningen: de ziekte van Addison en de controle op de behandeling van de ziekte van Cushing. We meten het cortisolgehalte in het bloed voor en na de injectie van ACTH.  ACTH zorgt er in normale omstandigheden voor dat de cortisolconcentratie omhoog gaat. Bij de ziekte van Addison is dat niet het geval. Bij een dier met behandelde ziekte van Cushing mag de cortisol wel omhoog gaan, maar niet zeer hoog.

Hoe?

Bij een ACTH test dienen we tweemaal bloed af te nemen met één uur tussentijd. De eerste bloedafname gebeurt nuchter, daarna krijgt uw hond een inspuiting met ACTH. Een uur later prikken we opnieuw bloed. Beide stalen worden samen onderzocht in het labo.

U mag uw huisdier tussendoor hier laten, of een wandeling maken, of op en neer rijden.

LDDT - Low Dose Dex Test

LDDT staat voor Low Dose Dexamethasone Test, oftewel lage dosis dexamethasone suppressie test. Dexamethasone is een medicijn wat in het lichaam het effect van cortisol heeft. In het labo wordt het echter niet gemeten.

Waarom?

Met een LDDST kunnen we nagaan of uw hond een te hoge hoeveelheid cortisol aanmaakt.

Cortisol noemen we ook het ‘stresshormoon’. Bij stress wordt cortisol vrijgegeven in de bijnieren. Honden met de ziekte van Cushing hebben continu een te hoog cortisol gehalte in het bloed.  De diagnose kan gesteld worden met de LDDST.

Hoe?

Bij deze test worden er in totaal drie bloedafnames gedaan met telkens vier uur tussen. U kunt uw hond een dagje bij ons in de kliniek laten, of u mag even gaan wandelen of naar huis gaan en om de vier uur terugkomen.

De eerste bloedafname gebeurt nuchter. Onmiddellijk daarna spuiten we een lage hoeveelheid van dexamethasone in. Het lichaam zal nu rekening houden met het extra cortisol effect van de dexamethasone. Die reactie kunnen we meten bij de bloedname op 4 uur later en op 8 uur later. Bij een gezonde hond zal het cortisolgehalte onderdrukt worden door een verminderde productie van het bijnierschors stimulerend hormoon (ACTH).

Bij een hond met de ziekte van Cushing blijft de cortisol waarde in het bloed hoog.

Urineonderzoek

Urine van uw dier (hond, kat, konijn, fret...) onderzoeken we meestal onmiddellijk. Een diagnose van suikerziekte of blaasstenen hebben we zo erg snel. 

Een degelijk urineonderzoek bestaat uit :

  • Biochemische analyse: meestal d.m.v. een stick. Diabetes kan op die manier snel worden opgespoord, maar ook leverafwijkingen, afwijkingen in de eiwitten ed.
  • Bepaling van het soortelijk gewicht: dit geeft op een eenvoudige manier een idee van de concentratie van de urine en stelt ons in de mogelijkheid om problemen van veel drinken en veel plassen in te schatten of om vroeg aanwijzingen te krijgen van nierfalen bij uw hond of kat.
  • Onderzoek van het sediment na centrifugatie: in het sediment kunnen we d.m.v. een microscoop snel en accuraat aanwijzingen vinden voor kristallen, ontstekingscellen, bacteriën en zelfs tumorcellen. 

De beste urine om te onderzoeken verkrijgen we via een blaaspunctie (al dan niet onder echobegeleiding). Het voordeel hiervan is dat de urine niet bezoedeld is met bacteriën van de buitenkant van de penis of de vulva. 

Een blaaspunctie is vergelijkbaar met een bloedname en laten bijna alle dieren wakker en probleemloos toe.

Voor een routine-onderzoek is gewoon thuis opgevangen urine echter ook voldoende. Ochtendurine is dan het beste en deze wordt het liefst dezelfde dag onderzocht. 

We zijn sterke voorstanders van het beoordelen van urine, vooral bij oudere dieren. Binnen ons seniorprogramma willen we dan ook graag stimuleren om bij de jaarlijkse gezondheidscontrole een urinestaal mee te nemen. 

Dorstproef

We zien vaker honden die veel drinken en plassen. Soms zijn er al een reeks onderzoeken gebeurd zonder uitsluitsel. Dan kan een dorstproef wel een diagnose opleveren.

We willen testen of de nieren erin slagen om de urine te concentreren.  

De hond mag tijdens deze proef een hele dag niet drinken. Elk uur wordt de hond uitgelaten en de dichtheid (concentratie) van de urine wordt gemeten.  Als de hond vijf procent van zijn lichaamsgewicht via de urine verloren is, dan moeten normaal functionerende nieren erin slagen om een kleine hoeveelheid van sterk geconcentreerde urine te produceren. Op die manier beperken ze het verdere vochtverlies van het lichaam. Doen ze dat niet, en blijft er een grote plas urine volgen, dan spreken we over ‘diabetes insupidus’.  

Deze dieren blijven veel plassen. Ze proberen dat te compenseren door heel veel te drinken, maar het lukt hen niet. Ze zijn continu wat uitgedroogd.

Diabetes insupidus kan verschillende oorzaken hebben, in verschillende organen. Dit is de volgende stap voor uw dierenarts. Sommige vormen zijn goed behandelbaar, andere spijtig genoeg niet. Die dieren dienen heel hun leven, vrije toegang tot veel water te hebben. Wegens het plasprobleem kunnen ze soms niet in huis worden gehouden.

Allergietesten

Nadat parasieten en infecties onderzocht zijn, kunnen allergietesten uitgevoerd worden door Dr. Luc Nagels. Dit gebeurt door een eenvoudige bloedafname. De bloedname zelf is niet de moeilijkheid, wel de interpretatie van de resultaten.

Allergieën zijn een enorm groot probleem bij dieren en dit neemt, naar analogie bij de mens, steeds meer toe.

Arthroscopie

Endoscopisch onderzoek van gewrichten, doorheen een zeer kleine insnede. Vaak kan bij de hond op die manier een stukje los kraakbeen uit het gewricht verwijderd worden.

Endoscopie van maag en darmen

Endoscopie betekent: ergens binnenin kijken, in dit geval gaat het over de binnenzijde van de maag.

Lang geleden kon men alleen rechtstreeks in een holte kijken (neus, oor, keel). Nadien kwamen de rigide endoscopen met een lichtbron. Tegenwoordig gebruiken we vaak flexibele endoscopen en wordt het beeld digitaal op een beeldscherm getoond. Het is veel helderder, groter en aangenamer om naar te kijken.

De rigide scopen worden nog gebruikt voor de neus (rhinoscopie), voor de blaas (cystoscopie), voor de vagina (vaginoscopie), in de borstkas (thoracoscopie) en in de buik (coelioscopie).

Met flexibele camera's bekijken we de maag (gastroscopie) en de dunne darm (duodenoscopie) of de dikke darm (coloscopie).

Indicaties

Chronische braakklachten

Vreemde voorwerpen in de maag

Voordelen

Gastroscopie is veel minder invasief dan de chirurgische benadering. Vroeger dienden we vaak een operatie uit te voeren om de diagnose van een maagprobleem te stellen.

Na heel wat bijscholingen en de aanschaf van het juiste materiaal zijn we overgeschakeld naar deze techniek. We hebben het ons nog geen moment beklaagd. De flexibele scoop wordt erg vaak in de hand genomen om meer zicht te krijgen op wat er fout loopt bij het dier.

Reeds bij dieren vanaf drie kilo kunnen we een kijkje gaan nemen in de maag

Werkwijze

De dieren moeten erg goed nuchter zijn. Dit wil zeggen 24 uur geen eten en een paar uren geen water. De rassen met een korte snuit liefst nog een beetje langer wegens de trage maaglediging.

Uw dier komt 's morgens binnen en gaat in de meeste gevallen 's avonds terug naar huis.

In tegenstelling tot bij de mens moet een dier wel onder algemene verdoving gebracht worden. Het dier wordt altijd eerst geïntubeerd. Daardoor kunnen we een degelijke, gecontroleerde anesthesie garanderen en er voor zorgen dat de luchtwegen goed afgesloten worden van het maagdarmstelsel.

De gastroscoop wordt dan naar binnen gebracht via de mond, doorheen de slokdarm tot in de maag. Afhankelijk van de grootte van de hond kan de dunne darm vaak ook benaderd worden. Om ervoor te zorgen dat we goed kunnen rondkijken, wordt er via de scoop beetje per beetje lucht ingeblazen zodat de weefsels niet tegen de scoop aanliggen en het zicht verbeterd.

In vele gevallen dienen er biopten genomen: stukjes weefsel van de maag- of darmwand. Die worden gefixeerd in formaldehyde en opgestuurd naar een extern labo. De labokosten worden nadien gefactureerd aan de eigenaar.

Het nemen van biopten is niet pijnlijk, het kan achteraf misschien een beetje een vreemd gevoel geven.

De resultaten van het histologisch onderzoek zijn ongeveer na tien dagen bekend. Het kan gaan om ontstekingsprocessen of tumoren van de maag- of darmwand.

Afhankelijk van de macroscopisch toestand van het maagslijmvlies wordt er in bepaalde gevallen reeds medicatie opgestart alvorens de uitslagen bekend zijn.

Als we een vreemd voorwerp in de maag zien, dan trachten we dit via de slokdarm te verwijderen. Dit gebeurt met een grijptang die doorheen de gastroscoop naar binnen geschoven wordt. Vreemde voorwerpen zoals een satéstok, tandenstoker, oorbel, punaise, drukknoop,.. kunnen we vaak relatief vlot verwijderen. Als het zeer grote voorwerpen zijn zoals een groot stuk rubber, groot bot of soms een heel lang voorwerp zoals een kerstslinger, dan is het niet altijd mogelijk om met het grijptangetje te werken. Soms is de kans op beschadiging gewoon te groot.

Als we met de camera het einde van een voorwerp niet in beeld kunnen brengen is de kans op beschadiging van de darm te groot. Ook in die gevallen dient er soms besloten worden tot chirurgie. 

Endoscopie heeft ons de mogelijkheid gegeven om met heel weinig belasting voor het dier, toch een definitieve diagnose te stellen.

Bronchoscopie

Wat we kunnen in maag en darmen, kunnen we ook in de luchtwegen. Door middel van een flexibele bronchoscoop kunnen we tot diep in de lagere luchtwegen gaan en daar allerlei testen zoals een broncho-alveoliare lavage (BAL) doen, voor de diagnose van astma of andere luchtwegaandoeningen.

Rhinoscopie

In onze praktijk beschikken we over een rhinoscoop. Dit is een kleine camera, waarmee we in de diepte van de neus kunnen kijken. Op een groot scherm zien we dan het beeld uitvergroot.

Dit apparaat bewijst zijn nut bij allerlei problemen in de neus, gaande van:

  • Chronische neusvloei (éénzijdig of tweezijdig)
  • Neustumoren (adenocarcinoma, nasaal lymfoma)
  • Vreemde voorwerpen
  • Schimmels in de neus (aspergillose)

Voor dit onderzoek moeten de dieren uiteraard onder algehele narcose worden gebracht. We kunnen dan de hele neusholte bekijken en via dezelfde weg met een grijpertje vreemde voorwerpen (zoalsgrasaartjes) vastnemen of stukjes weefsel (biopten) nemen voor verder onderzoek. 

Hieronder ziet u enigszins het normale beeld van een neus, zoals we het zien bij scopie. Het is moeilijk om een scherpe foto te maken van een niet-digitaal televisiebeeld, maar het geeft al een idee.